Toen ik daarnet gehaast de deur dichtsloeg en om de auto liep, schrok ik, een vogel! Meestal schrik ik van grote, logge duiven die moeizaam klimmen, maar deze keer bleef de vogel stokstijf zitten. Tussen de auto en de heg zat hij me hulpeloos aan te kijken. Ik herkende hem meteen: een Vlaamse Gaai. Piepjong met trillende donsjes en die typische, blauwgestreepte veertjes aan de vleugels. Waarschijnlijk overmoedig uit het nest gesprongen en niet helemaal luchtvaardig. Vliegen is ook voor jonge vogeltjes een hele onderneming. Na een vruchteloze poging hem te vangen en nader onderzoek van een vogelkenner, ben ik gerust! Vliegen duurt niet lang meer en intussen houden wij de katten uit de buurt! Doe je best, Vlaams vogeltje!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten