 |
| http://bit.ly/kjIs4g |
Tijd om de geschiedenis les te vervolgen!
Tijdens de middeleeuwen was zeep een luxe product met een onstabiele basis. De alkalische stoffen die gebruikt werden om de vetten te verzepen, waren niet altijd van dezelfde kwaliteit. Nicolas Leblanc, een Franse chemist, vindt een manier om van keukenzout, soda te maken. Soda werd ook gebruikt in de glasindustrie. Vanaf 1791 wordt dit proces van Leblanc toegepast, maar het was niet bepaald milieuvriendelijk. In 1865 verbetert de Belg, Ernest Solvay, dit proces. De man is er schatrijk mee geworden! In die tijd was lichamelijke hygiëne en verzorging iets belangrijker geworden. Goede hygiëne was namelijk een manier om allerlei enge en besmettelijke ziektes op afstand te houden. En, de belasting die altijd was berekend op een stukje luxe zeep, werd opgeheven. Deed onze regering dat nu ook maar eens! Zeep was voor bijna iedereen betaalbaar!
Toen er tijdens de eerste Wereldoorlog een tekort aan vetten ontstond, werd in Duitsland de synthetische detergent ontwikkeld. De vloeibare zeep was geboren. Maar steeds meer wordt de luxe van een stukje harde, natuurlijke zeep weer ontdekt. Een rijkelijk schuimend en heerlijk geurend stuk zeep met citrus, kokos, aardbei of zeezout. Zoveel aangenamer en milieuvriendelijker in gebruik dan een pompje!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten