zaterdag 9 april 2011

De geschiedenis van zeep - deel 1

Bijna 5.000 jaar oud.

Een stukje schrijven over de geschiedenis van zeep is een hele uitdaging. Ik probeer niet saai te worden, maar ik voel me daartoe toch een beetje geroepen als zeepgek. Bovendien is het opmerkelijk dat weinig mensen weten hoe zeep eigenlijk gemaakt wordt, maar dat wordt een ander verhaaltje.
Het eerste stukje zeep leidt ons terug naar 2.800 voor onze jaartelling. Ergens in het huidige Midden Oosten, tussen Tigris en Eufraat in het oude Mesopotamië gebruikten ze destijds een oervorm van zeep. Er zijn heel wat legendes over zeep, maar in de vroegste vorm bestond zeep voornamelijk uit een combinatie van plantaardige of dierlijke vetten en klei of as. Gedurende de hele oudheid was zeep min of meer een luxe product, bij de Romeinen wisten ze iets van baden en persoonlijke hygiëne, zij gingen vanaf de 2de eeuw zeep gebruiken. Daarvoor werd het lichaam gereinigd met melk, zand, olie, zalf of kruiden. Baden en persoonlijke hygiëne gingen in de Middeleeuwen sterk achteruit en zo verdween ook min of meer het gebruik van zeep in Europa. Men gebruikte in de hogere kringen liever een geurtje om alles te verdoezelen. Niet verwonderlijk dat pest en andere ziektes grote delen van de bevolking uitroeiden.
Rond 600 wordt het maken van zeep een ambacht. Voornamelijk in het Middellands zeegebied vanwege de overvloed aan olijfolie, een goede vetbasis voor zeep. Tijdens de 12de eeuw wordt zeep ook meer en meer geproduceerd in het noorden van Europa, in Frankrijk en Engeland ontstaan kleine zeepfabriekjes. Hier bleef men wel dierlijk vet gebruiken. Uiteindelijk zullen een aantal wetenschappelijke ontdekkingen zorgen voor het dagelijks gebruik van zeep als reinigende factor voor persoonlijke verzorging.

+Een jongeman die zijn lijf reinigt met olijfolie in het oude Griekenland

Geen opmerkingen:

Een reactie posten